Przekazywanie informacji w łańcuchu dostaw
-
REACH
- Czym jest rozporządzenie REACH
- Identyfikacja substancji
- Rejestracja
- Ocena
- Udzielanie zezwoleń
- Ograniczenie
- Przekazywanie informacji w łańcuchu dostaw
- Substancje z listy kandydackiej w wyrobach
- Prawodawstwo
- Badania na zwierzętach na mocy REACH
- Egzekwowanie przepisów
- Nanomateriały
- Ocena potrzeb regulacyjnych
- PBT assessment
- Endocrine disruptor assessment
-
Cooperation with authorities and stakeholders
- RIME+ Platform
- Grupa ekspertów ds. substancji PBT (trwałe, wykazujące zdolność do bioakumulacji i toksyczne)
- Grupa ekspertów ds. zaburzaczy hormonalnych
- REACH Exposure Expert Group
- Grupa robocza PETCO
- Plastic additives initiative
- Metals and Inorganics Sectoral Approach
- ECHA-CEFIC collaboration on dossier compliance
- Substancje stanowiące potencjalne zagrożenie
Przekazywanie informacji w łańcuchu dostaw
Każdy pomiot w łańcuchu dostaw pełni określoną rolę; niektóre podmioty pełnią kilka ról jednocześnie. W zależności od pełnionej przez siebie roli podmiot ma różne obowiązki i może korzystać z różnych narzędzi i informacji. Opisano je na stronach poświęconych poszczególnym rolom.
Skuteczna komunikacja pomiędzy dalszymi użytkownikami a dostawcami na wszystkich etapach procesu REACH pomaga w zapewnianiu odpowiednich informacji w ramach łańcucha dostaw.
W przypadku gdy dalsi użytkownicy przekazują swoim dostawcom informacje dotyczące ich zastosowań oraz warunków stosowania, rejestrujący mogą wykorzystać te informacje w scenariuszach narażenia w swojej ocenie bezpieczeństwa chemicznego. Dzięki temu wskazania dotyczące bezpiecznego stosowania, które rejestrujący przekazuje dalszym użytkownikom, mogą być istotne i realistyczne.
Narzędzia przekazywania informacji
Organizacje branżowe, państwa członkowskie i ECHA współdziałają w celu usprawnienia i zharmonizowania komunikacji w łańcuchu dostaw w ramach planu działania dotyczącego raportu bezpieczeństwa chemicznego / scenariusza narażenia (CSR/ES) oraz w ramach sieci wymiany scenariuszy narażenia (ENES). W przypadku komunikacji na początkowych etapach łańcucha dostaw opracowano „mapy zastosowań” służące przekazywaniu informacji rejestrującym, odbywającemu się często poprzez organizacje branżowe.
W przypadku komunikacji na dalszych etapach łańcucha dostaw opracowano szereg elementów: uzgodniono szablony scenariuszy narażenia w odniesieniu do substancji; uzgodniono szablony informacji na temat bezpiecznego stosowania mieszanin (SUMI) w odniesieniu do mieszanin; zharmonizowano formuły i komunikację elektroniczną w zakresie scenariuszy narażenia; opracowano metodę identyfikacji głównych składników w mieszaninach.