Istnieją dwie procedury, w ramach których można udzielić zezwolenia na stosowanie substancji z załącznika XIV:
- odpowiednia kontrola: poprzez wykazanie, że ryzyko związane z użyciem substancji jest odpowiednio kontrolowane, tzn. poziom narażenia jest niższy niż pochodny poziom niepowodujący zmian (DNEL);
- analiza społeczno-ekonomiczna: poprzez wykazanie, że korzyści społeczno-ekonomiczne wynikające ze stosowania substancji przewyższają zagrożenia oraz że nie istnieją żadne odpowiednie alternatywne substancje lub technologie (w przypadku substancji o działaniu bezprogowym lub gdy poziom narażenia jest wyższy niż DNEL jest to jedyna możliwa droga). Nie wyklucza to jednak sytuacji, w których w UE mogą istnieć odpowiednie alternatywy dla zastosowań, których dotyczy wniosek. W tej sytuacji zezwolenie może zostać wydane, jeżeli te alternatywne rozwiązania nie są dla wnioskodawcy wykonalne, a wnioskodawca przedłoży wiarygodny plan zastąpienia jako część wniosku o udzielenie zezwolenia.
Zanim zaczniesz przygotowywać swój wniosek, należy przeczytać odpowiednie poradniki i zapoznać się z informacjami dotyczącymi sposobu oceny wniosków przez komitety naukowe ECHA. Należy również uważnie przeczytać sekcję „pytania i odpowiedzi”, którą przygotowano dla wnioskodawców, aby omówić poszczególne tematy, które wymagały wyjaśnienia. Zalecamy również przegląd przykładów analiz rozwiązań alternatywnych i analiz społeczno-ekonomicznych przedstawionych na naszej stronie. Wszystkie te źródła informacji są dostępne pod linkami na niniejszej stronie.
Informacje (sprawozdania z oceny) wymagane we wniosku będą zależały od tego, czy jesteś w stanie wykazać odpowiednią kontrolę ryzyka i czy istnieją odpowiednie alternatywne substancje lub technologie, które są dostępne w odniesieniu do zastosowania, dla którego ubiegasz się o udzielenie zezwolenia. Chociaż analiza społeczno-ekonomiczna nie jest obowiązkowa w przypadku, gdy można wykazać odpowiednią kontrolę, zaleca się jej wykonanie.
