Aby nowa substancja mogła zostać włączona do rozporządzenia w sprawie TZO, musi zostać wyszczególniona w konwencji sztokholmskiej lub protokole w sprawie TZO.

Kto może zaproponować nowe TZO?

Każda ze stron konwencji sztokholmskiej, włączając UE, może przedłożyć wniosek w sprawie dodania nowego trwałego zanieczyszczenia organicznego do załączników do konwencji. Państwa członkowskie UE mogą to zrobić, przedstawiając swoje wnioski Komisji Europejskiej. Ich wnioski muszą umożliwić ocenę właściwości substancji w odniesieniu do kryteriów przeglądu wymienionych w załączniku D do konwencji.

Ocena nowych propozycji

Komitet ds. Przeglądu Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych (POPRC), będący organem złożonym z ekspertów na podstawie konwencji sztokholmskiej, ocenia przedłożone wnioski. Jeśli stwierdzi, że spełnione zostały kryteria przeglądu, rozpocznie się ogólne gromadzenie informacji na temat dalszych zagrożeń, ryzyka, zastosowań i narażeń. POPRC wykorzystuje te informacje do stworzenia profilu ryzyka, jak określono w załączniku E do konwencji.

W oparciu o profil ryzyka POPRC podejmuje decyzję, czy uzasadnione jest podjęcie ogólnych działań w odniesieniu do danej substancji. W przypadku podjęcia decyzji o kontynuowaniu prac nad wnioskiem POPRC ogłasza ogólne wezwanie do udzielenia informacji związanych z potencjalnymi rozwiązaniami w zakresie zarządzania ryzykiem, alternatywami, względami społeczno-ekonomicznymi i istniejącymi środkami zarządzania ryzykiem. Informacje te są wykorzystywane przez POPRC w celu przygotowania oceny zarządzania ryzykiem, jak określono w załączniku F do konwencji.

Na ostatnim etapie POPRC ocenia informacje i przedstawia Konferencji Stron zalecenie dotyczące umieszczenia substancji na podstawie konwencji.

Zmiany do załączników

Wszelkie zmiany proponowane do konwencji muszą zostać przyjęte w drodze konsensusu wszystkich stron. W ostateczności, jeżeli nie uda się osiągnąć porozumienia, zmiany mogą zostać przyjęte większością trzech czwartych głosów.

Zmiany protokołu w sprawie włączenia nowych substancji do załączników muszą zostać przyjęte w drodze konsensusu stron.

ECHA wspiera Komisję i państwa członkowskie w identyfikowaniu nowych TZO oraz prowadzi konsultacje w trakcie procesu identyfikacji.